yazı kalır
başlığımızın uzun versiyonu: üsküp – çukurpınar doğa yürüyüşü ve sabahattin ali’iyi anma
rüzgârı saymazsak çok güzel bir bahar havasında yürüdük. parkurumuz genellikle çok güzeldi. mavi gökyüzünde hızlı hareket eden pambık bulutların yeryüzünde dans eden gölgeleri, çayırların/ekinlerin pasparlak yeşile kesmiş manzaraları… hele kızılcıkların sarı çiçeklerinin patladığı bir dere kenarı yolu vardı ki tadından yenmezdi..
devamını okuilkbaharın ilk yürüyüşünü icra etmiş bulunduk. fotoğraf olsun, video olsun, rota olsun, türlü kanıtlarımız da var:
balıklar ölür -xanimê lê xanimê- ölür balıklar -bûka mala bavê mîn e- balıklar öldü -kî zava kî zava- öldü balıklar -öösoooo-
hava toprak gibi gebe.
nazım hikmet ran
hava kurşun gibi ağır.
bağır
bağır
bağır
bağırıyorum.
pek beğendiğim bir film oldu ‘işe yarar bir şey‘.
filmden bahsedilen her yerde, iki satırlık yazılarda bile mutlaka şiir, şiirsel, şiir gibi, vb. ifadeler geçiyor çünkü şiir zaten başrolü paylaşacak kadar yer alıyor filmde. zeminini hazırladığıma göre artık filmin âdeta şiir gibi olduğunu söyleyebilirim çekinmeden.. tıssıs. bunun yanında, filmin yarısının bir eski tip tren yolculuğundan oluştuğunu ve görüntü yönetiminin de filmin şiirselliğini katladığını söylesem, herhâlde akıllarda, her yerinden cıvık cıvık romantizm akan bir film canlanır amma lakin ki bu film öyle bir film değildir. öyle olmaması da yönetmeni pelin esmer‘in becerisi olsa gerek.
devamını okuyine bir uyku açmalık sabah şarkısı, yani en azından benim için :p
gerek tıslamalarıyla, gerek bulutlarıyla/ağaçlarıyla, gerekse flare/bokeh gibi çekim şirinlikleriyle; türlü güzelliklerle dolu bir klip; yani sadece dinlemelik değil, izlemelik de aynı zamanda.
the dø grubunun 2 parçasından oluşan bir ‘take away show / la blogothèque‘ kaydı imiş bu performans, benim her sabah bir doz aldığım kısmı ise ilk parçası: despair, hangover & ecstasy.
çok eğlenceli 🙂
ne zaman, selge antik kenti tanıtımıyla ilgili olduğu söylenen şu videoya denk gelsem:
