yazı kalır
şarkının orijinalini unutturacak bir espriyle giriş yapma nedenimi ben de bilmiyorum. belki de sırf hayata gıcıklık.. öhhöm öhhöm yok bir şey, devam edelim.. fi tarihinde riva‘da “elmasburnu tabiat parkı” adlı güzel bir yere gitmişiz (evet “-mişiz” çünkü foto olmasa hatırlamayabilirdim) ve elbette fotoğraflar kaydetmişiz…
işte o fotoğraflar:
devamını okune diyorduk, evden ayrılamadığımız şu günlerde (*), hâliyle şehrin daha önce hiç görülmemiş fotoğraflarını çekmeye de çıkamıyoruz.. biliyorum ki herkesler eminönü, sirkeci, karaköy, fatih, özellikle de üsküdar ve kadıköy’den yepisyeni fotoğraflarla dönmemi dört gözle bekliyor. tısıss.. ama üzülmeyin; onların yerine, arka penceremden, görünümü her gün değişen bir sokağın fotoğraflarıyla geldim..
devamını okumalum sebepten (*) evlere hapsolduğumuz şu günlerde ben de arşivimi kurcaladım ve çok farklı fotoğraflar keşfettim; inanmayacaksınız, yepyeni kadıköy fotoğrafları buldum.. tıs. evet, yine kadıköy. zaten arşivlik sayılacak kadar eski de değiller, havalı olsun diye öyle bir giriş yaptım..
bazılarını telefonla bazılarını dijital kamerayla çektiğim, farklı zamanlardan karışık kadıköy fotoğrafları:
sevgili kadıköy ve sevgili üsküdar’ın aynı (ne kadar mümkünse artık) sokaklarını bu kez âdeta fantezi yaparcasına, bayat filmlerle fotoğrafladım.
üsküdar sahilinde bir akşamüstü gökyüzü renkten renge girerken:
devamını okuşehrin sokaklarında yolum çoğu zaman olduğu gibi yine kadıköy‘e yine eminönü‘ye çıktı. ben de durur muyum, bastım da bastım deklanşöre.. peki sonuç ne oldu? öylesine, serseri mi serseri fotoğraflar, başka bir şey değil. 🙂
bu albümde gördüğünüz moda akşamları tadındaki fotoğraflar, “gözünün gördüğüyle kameranın çektiği hiç bir olur mu!” tadındaki fotoğraflarımdır. âleme ibret olsun diye paylaşıyorum.. dijital çeksem; yarım saat oyalanma ve başıma sokakta bir iş gelmesi pahasına biraz daha iyisini çıkarabilirdim belki ama filmli fotoğrafçılığın da güzel yanı bu sürprizli hâlleri değil mi zaten, ha?! özellikle ilk kareden umutluydum, tam bir fotoğraf karesiydi aslında ortam. tıssıs.
devamını okuaralık ayını konser ayı ilan etmişçesine, bir konserden diğerine koştum durdum. kendi yıllık konser ortalamama bakınca, bayağı koşmuş sayılırım bir ayda. hatta kasım sonunda izlediğim ‘hep sonradan‘ müzikli oyununu da eklersem, koşmaktan nefes nefese kalmış bile sayılabilirim. tıss.
her biri hakkında uzun uzun yazacaklarım yok, sırasıyla kısa kısa değineyim:
devamını okumerhaba istanbul ve çevresinde yaşayan arkadaşlarım ve google’dan gelen konuklar… neredeyse tam 5 sene önce bir e-posta aracılığıyla arkadaşlarımla paylaştığım deprem (acil durum) çantası hazırlamanın ayrıntılarını, birkaç gün önce istanbul’da yaşadığımız ve herkesi deprem konusunda tekrar düşündüren 5.7 şiddetindeki silivri depreminin ardından, yazıya dökmeye karar verdim… çantamın ana içeriğini türkiye deprem vakfı‘ndan 5 sene önce aldığım malzemeler oluşturuyor. sadece ‘deprem çantasında neler olmalı?‘ konusuyla ilgilenenler için doğrudan listeye geçiyorum. muhabbete gelenler ise listeden sonra da kalabilir…
devamını okuşehrin sokaklarından son zamanlarda topladığım görüntüler:
