staj günleri ya da ofisboyluk deneyimi

efendim, stajımın 3. haftasını bitirmek üzere olduğum şu günlerde, stajın bana çok acayip şeyler kattığını fark etmiş bulunmaktayım.. 

burda edindiğim deneyimler arasında en önemlisi; bedava çay saatini kaçırmamak ve bedava çay saatinde sevgili firma çalışanlarına çay servisi yapmak. ilk günlerde kibarca, “bize 5 çay söyler misin” lafı artık kaşarlanmış eleman olmam itibariyle, “yeğenim bize 5 çay kap gel “e ve hatta, “bu stajyerler de bi işe yaramıyor yahu, 2 saattir çay içmiyoruz “a dönüşmüş bulunmakta.. hele su isteme biçimleri beni benden ediyor, o kadar içten, o kadar samimi: yeğenim çok susadık be! -tamam dayı hemen getiriyorum, zaten ben bu iş için burdayım, ne demek lafı mı olur!

elbette nefret ettiğim fatura ödemeleri, staj zamanı bi zevk halini alır ve ben daha 5 dakika önce döndüğüm para yatırma işi bi daha çıktığı zaman, çılgınca hatta mazoşistçe bi zevkle, “ben giderim! ben giderim! başkası olamaz, ben gitmeliyim!” diyerek atlarım ortaya.. bu ödemelerin firmayla yakından uzaktan alakası olmayıp, elemanların tamamen şahsi işleriyle ilgili olması bana daha bi zevk vermeye başlar.. ben artık stajyerlerin en kralıyımdır!

gibi durumlar, bu stajımdaki en önemli kazanımlarım oldu.. ha bunun yanında bu staj bana mesleki açıdan hiç mi yaramıyor? yarıyor elbette.. doğrudan olmasa da yarıyor; mesela “metro ethernet” vb. diğer kurumsal internet teknolojileri hakkında ilk burda bilgi edindim, bu konularla ilgili tanıtım düzeyinde sayılabilecek bi de eğitim dökümanı okudum.. hatta bi kaç kez metro ethernet kurulumuna da katıldım ki tüm staj böyle geçse çok daha anlamlı olurdu ama bunun gibi stajyerlerin de katılabileceği işler pek fazla çıkmıyor maalesef.. yoksa yani haklarını yemeyim, mühendisler bu tür işlerde kendilerine eşlik etmemizi istiyorlar.. neyse ki bu açıdan şanslıyız hatta mühendislerden biri fırsat buldukça bize yaptıkları işlerle ilgili ders de veriyor.. ama çok değil işte.. haftanın 2 gününü verimli sayabailirim bu anlamda..

bolca boş vaktim olduğundan, boş bilgisayar bulunca az biraz c çalışmaya da başladım.. özlemişim programlamayı yahu! 🙂

işte böyle geçmekte yılın en sıcak günleri.. sıcak deyince aklıma geldi, biz bugün kaymaya gideriz mete ile.. yılo ve erus korktukları için gelmiyorlar, yan çiziyorlar.. yılmaz ‘ı, “kase kırılacak” korkusu sarmış.. 🙂  haksız da değil hani..

Yorumlar