yazı kalır
şehir yürüyüşlerim tüm hızıyla devam ederken, şişli sokaklarını da tanımaya/ezberlemeye başladım.
gün içine(hafta sonu) denk gelen yürümeler sırasında telefonla fotoğraf da çekiyorum ara ara.
sokakları turlarken, kafamı kaldırınca dikkatimi çeken bazı binalar:
hafta sonları çıktığım doğa yürüyüşleri kesmeyince, şehirde de düzenli yürümeye karar verdim.. demek isterdim ki oturduğum muhit veya istanbul’un genel koşulları düşünülünce; tabi ki öyle bir şey yok! zira zoraki sağlıklı yaşam dayatmasıyla gelen haftalık yeterli ‘hareket’ süresinin çoğunu şişli’de doldurmaya çalışınca ortaya çıkan, ‘keyifli bir yürüyüş’ değil; tenha yollar keşfederek, araba ve insan kalabalığından kaçma macerası oluyor ama sonuçta yeterince hareket etmiş oluyorsunuz, önemli olan da bu.. dibimizde bir orman, bir sahil, ne bileyim dev bir park yok ki yürümek eziyet olmasın! devamını oku
fulya – şişli – osmanbey hattında kar-kış-kıyamet-tipi-fırtına-soğuk demeden çıktığım fotoğraf yürüyüşüm, makinemin -soğuktan veya su almasından kaynaklanan- geçici bir arızasından ötürü az fotoğrafla sonuçlansa da kar yağarken yürümek hoş idi…
yeni bir pazar yine bir orman yürüyüşü.
daha önce görmediğim kömürcü bendi’ni de rotama dahil ettim bu kez. parkuru oldukça uzattı ve bir miktar da asfalt yürüyüşü eklendi bu sebeple.
bununla beraber tek yürüyüşte gördüğüm en fazla gölet(bent) sayısı 4’e çıkmış oldu, yaşasın! (ne olacaksa – 1)
aslında içimden geçen bir plan var, belki bir gün uygularım; belgrad ormanı’ndaki tüm göletlere tek yürüyüşte uğramak. (ne olacaksa – 2) devamını oku
sonbaharın güneşli bir gününden kalma fotoğraflar.
(yeni helios 58mm lensim bu tür yürüyüşlere pek uygun değilmiş)
istanbul’da şehir içinde doğa yürüyüşü yapılabilecek sayılı noktalardan biri olan aydos ormanı‘na gezintrek ekibi ile beraber gittik. daha önce meteor yağmuru izlemek üzere tek başıma gitmeye niyetlenmiştim ama iyi ki gitmemişim, bol köpekli bir ormanmış; iç taraflarında değil ama mahallelere yakın yerler ve aydos kalesi çevresinde çok vardı.. devamını oku
geldi sonbahar ayları
gevşer gönül yayları
der ki ey insan
niye duruyorsun şehirde
çıksana belgrad ormanı’na
wikiloc‘ta not aldığım parkurlardan birine uydum bu kez ve daha önce görmediğim topuzlu bendi ile daha önce çokça gördüğüm valide sultan bendi ve ikinci sultan bendi‘ni kapsayan, yine ‘üç gölet turu’ diyebileceğim bir yürüyüş oldu. devamını oku
karaköy’ün tophane tarafı dışında, balık çarşısına yakın olan bölgesi de varmış keşfedilecek; hırdavatçıların olduğu mahalle. ve bu mahallenin deniz tarafındaki sokakları adeta bir grafiti sergisi. hafta sonu tüm iş yerleri kapalıyken gidildiğinde daha rahat görülebilir duvarları ve kepenkleri boydan boya kaplayan bu çalışmalar. devamını oku
istanbul’un bir ucunda, çatalca’da bir tabiat parkı varmış ki istanbul için bayağı büyük sayılır; belgrad ormanı’ndan daha büyük görünüyor misal. ve denize girilebilecek sahili de var; yalıköy(podima) plajı, parkın karadeniz kıyısında. devamını oku
evet hacılı değil hacıllı. hacılı’yı yeterince ilginç bulmadıkları için hacıllı demişler köyün adına.
tepemanayır sözcüğünün ne anlama geldiği hakkında ise en ufak bir fikrim yok. burası avrupa’da bir yer olsa hemen araştırırdım ama gebze’nin bir köyü olunca hiç üzerinde durmadım.
gün sıcaktı.
parkurda açık alan çoktu.
genellikle dere kenarından yüründü.
polenden, tozdan, hapşırıktan geçilmiyordu. gün sonunda hapşırıktan, hafif dozda alerjiden yorgun düştüm.
genel olarak keyif aldım lakin daha serin havada gidilesi bir bölgeymiş. devamını oku
