yazın sıcağında mont giymeyi gerektirecek kadar soğuk bir yere gitmek istiyorsanız, orası o dağdır, uludağ‘dır.
ikinci oteller bölgesi’nden büyük zirve’ye doğru gece yarısından sonra başlayan yürüyüşümüzle, sabahın ilk ışıklarında hedefe vararak gün doğumunu zirvede yakaladık.. gerçi fotoğraf çekmeye çalışmaktan doğru düzgün izleyemedik :p bir de küçük zirve varmış uludağ’da ama onu yamacından seyretmekle yetindim.
çok metropol bir söylem olacak ama gökyüzünde yıldızların olduğunu hatırladım tırmanırken.. gecenin zifirinde, doğanın ıssızında yürümenin zevkli olacağını kestirebiliyordum; öyleymiş harbiden..
bir dağın doruğuna ilk çıkışım oldu; buna ‘zirve yapmak‘ deniyormuş 🙂 çok mu önemli benim için? hayır, değil. doğada yürüyeyim sadece; bu bana yetiyor galiba şu an. hedefe gerek yok ama ‘yüksek noktalar iyi manzara verir’ düşüncesiyle, en fazla bu zorluktaki başka rotaları yürümeye de hayır demem…
yaklaşık 16km yürüdüğüm rotaya dair bazı istatistikler:
ve fotoğraflar:
uludag’da aniden coken sis cok meshur derler, basa geldi mi boyle birsey?
Ve, yildiz fotografi gormemek uzdu 🙁 😛
başa gelmedi ama ani sis bastırmasıyla, kaybolmalarla ilgili hikayeler anlatıldı bol bol 🙂
yıldız fotoğrafı çekecektim de aslında, grubu yavaşlatmamak için vazgeçtim :p
foto-tur lazım o işler için…