yazı kalır
sevdim.
hızlı ilerleyen modern bir hikaye, önemli bir konu: eğlenceli bir oyun. dekoru oldukça beğendim. sahnenin hareketliliği mekanın(hastane) günlük yaşantıdaki halini iyice yansıtıyor. ses ve görüntü efektleri de etkileyici idi.
tiyatro: istanbul şehir tiyatroları
sevmedim.
olmadı, sevemedim. ankara devlet tiyatrosu ‘nun istanbul ‘a misafir olan bir oyunu. izlerken, daha doğrusu dinlerken yoruldum. mevlâna hakkında öncesinde daha çok şey bilsem belki daha ilgimi çekerdi ancak bu şekilde pek keyif almadım.
tiyatro: ankara devlet tiyatrosu
sevdim sayılır.
evet bu oyun o meşhur ‘cimri‘ oyunu. konusu ise tam olarak cimrilik. dekor sade. bazı oyunculuklar çok iyi, misal çöpçatan kadın. cimri alabildiğine cimri.
tiyatro: istanbul devlet tiyatrosu
sevdim.
hikaye yine neredeyse yaşar ne yaşar ne yaşamaz ‘daki kadar klişelerle/abartılarla dolu olsa da bu oyunu izlerken sıkılmadım. hikayelerin bu durumlarından çok şikayet etmek doğru mu bilmiyorum gerçi, sonuçta şu an bize klişe gelenler muhtemelen yazıldıkları dönemde öyle değildi. usta yazarların oyunları neticede…
tiyatro: istanbul şehir tiyatroları
çok sevmedim.
duşan kovaçeviç ‘in izlediğim ilk oyunuydu. bir de meşhur, bir türlü yer bulunamayan profesyonel oyununu izlemek gerek. yazarın senaryosunu yazdığı iki filmi izlemişim daha önce, onu fark ettim: the marathon famliy, underground.
tiyatro: istanbul şehir tiyatroları
sevdim sayılır.
çoook eskiden işledikleri rezil bir suç/günah gün gelir 3 eski dost / yeni düşman arkadaşı bulur. bir genç kadın, bu kocamış adamların karakterleriyle adeta oynar, dünyalarını şaşırtır.
çok iddialı olmasa da fena bulmadım oyunu. tek mekan(güzel dekor), tek perde, akıcı. bazı ışık/ses efektlerinin çok etkileyici olduğunu da ekleyip kaçayım.
tiyatro: istanbul şehir tiyatroları
ey amatör fotoğrafçı!
boşuna direnme; senin de yolun elbet bir gün balat diyarlarından geçecek!
yanında fotoğraf makinen olmasa bile içindeki amatöre gem vuramayacak ve şartları zorlayacaksın!
cep telefonu kamerasıyla, olmadı devasa bir tablet kamerasıyla fotoğraf çekmeye çalışacak, hiç olmadı köşebaşı bakkalından edindiğin bir kalem kağıtla kara kalem resim yapacak; bu sokak gezisinden bir şeyler kaydetmeye çalışacaksın!
direnme! gözlerini açık tut!
devamını oku
sevdim.
yine bir çehov oyunu! çehov’a doydum yeminle. kısa süre önce izlediğim ‘üç kız kardeş‘ ve ‘çehov makinesi‘ nden sonra bu oyun da çok iyiydi. hazır başlamışken yazarın başka oyunları da var mı diye araştırmak lazım istanbul tiyatrolarını.
tiyatro: istanbul şehir tiyatroları
pek sevmedim.
beklediğim kadar coşkulu bir sahneleme göremediğimden olabilir fakat çok sevemedim. canlı izlediğim ilk müzikal sayılır gerçi; tabi ‘yaşar ne yaşar ne yaşamaz‘ müzikal sayılmıyorsa.
tiyatro: istanbul şehir tiyatroları
sevdim.
bir çehov ‘toplama’sı olan oyundan bir şeyler anlamak için illaki yazarın birkaç meşhur oyununu biliyor olmak(izlemek,okumak,duymak..) gerek yoksa bön bön bakılabilir sahneye.. velakin çehov’dan az da olsa haberdar olanlar(benim gibi) için de izlenesi bir oyun.
tiyatro: istanbul devlet tiyatrosu
