dünyanın en şanssız kadını – (kadın/adam – 5)

ne zaman üstüme bir şey almadan dışarı çıksam yağmur yağar zaten, oflayıp püfledi kadın

hıııımm, yine başladık diye düşündü adam

oooff ayakkabımın bağcığı çözüldü yine, hep beni bulur böyle şeyler, oflamaya devam etti kadın

, sustu adam

hah al işte şimdi de çorabım kaçtı, seriye bağladı kadın

her şey üst üste geliyor,

benim işlerim hep böyle ters gidiyor işte,

bütün evren sanki benim işlerim ters gitsin diye uğraşıyor,

sabah uyuyakalmamdan belliydi zaten bugün bir sürü aksilik çıkacağı, susmak bilmedi kadın

 

böyle peş peşe saydırmasalar da, bazı insanlar, özellikle de bazı kadınlar (ezber değil tespittir) bazen bu derece basit örneklerden bile yola çıkabilip, sırf kendi işleri ters gitsin diye bütün evrenin özellikle bir işbirliği içine girdiğini, sadece kendi işlerinin -ve sürekli bir şekilde- ters gittiğini, bugün yaşıyorlarsa eğer bunun kesinlikle bir tesadüften ibaret olduğunu, aslında bu kadar terslikle yine de ayakta durabilmelerinin bir mucize olduğunu düşünüp, böyle düşündüklerini ima edecek ya da açıkça dile getirecek kadar uçabilmekteler de. kendilerine daha önce de birçok kez yaptığım gibi, bir de buradan şaşırıyor ve şuurunuzu mu yitirdiniz siz kuzum ifadesiyle bön bön suratlarına bakmaktan başka bir şey yapamıyor, susuyorum.

Yorumlar