yazı kalır
daha önce de yürüdüğümüz parkuru, yine gezintrek ekibiyle, yine güneşli ve güzel bir günde yürüdük.
uzun ve kolay rotamız, traktör yollarından oluşuyor ve bir kısmında, bıçkıdere kenarından ilerliyoruz. devamını oku
mona petra, monapetra, mono petra, monopetra gibi farklı yazılışları arasından mona petra‘da karar kıldım atlas dergi’nin şu yazısını dayanak alarak. yazıya göre mona petra adı, bu bölgede yaşamış olan bir eşkıyadan geliyormuş, söylenti.. devamını oku
evet, dağa tepeye bahar gelmiş, geçen hafta sonu kendi gözlerimle gördüm. çayırlar, tarlalar yeşillenmiş; yapraklar, çiçekler patlamaya başlamış. güzden kalan kuru yapraklar arasında, güneşli ve güzel bir havada yürüdük.
sıcaklar bastırana kadar gelsin ormanlar, gitsin tepeler… devamını oku
geçtiğimiz pazar, bu kez şehre yakın bir bölgede, epeydir merak ettiğim polonezköy’de yürüdük yine gezintrek ekibiyle. kışın ortasında güneşli ve sıcak, çok güzel bir havaya denk geldik; nereden bakılsa, ballıyız 🙂
yürüyüşün, orman-çayır içinde geçen kısmı çamura rağmen güzeldi. polonezköy geçişi ise keyifsizdi; hadi 2km kadar asfalt kısım, uzun bir parkur içinde görmezden gelinebilir diyelim ama araçlar çok hızlı/agresif geçiyor, ciddi tehlike yaratıyor yol kenarında veya kaldırımda yürüyenler için.
şehir yürüyüşlerim tüm hızıyla devam ederken, şişli sokaklarını da tanımaya/ezberlemeye başladım.
gün içine(hafta sonu) denk gelen yürümeler sırasında telefonla fotoğraf da çekiyorum ara ara.
sokakları turlarken, kafamı kaldırınca dikkatimi çeken bazı binalar:
ilk kez bir sonbaharda yürüdüğüm ‘kartepe zirve‘ parkurunun biraz daha kolayını bu kez kışın ortasında, yerde bol kar varken ve her yer sis altındayken yürüdük gezintrek grubuyla. gerçi daha önceki gidişimizde de zirve sis içindeydi ve manzarayı görmek sadece kısa süreli mümkün olmuştu ama bu kez zirvedeyken, bir bulutun içinde gibiydik; öyle yoğun ve dağılmayan bir sis vardı.
genel olarak güzel geçti ancak çepeçevre karın ve sisin içinde kaldığımız kısımlar oldu ki ayrı keyifliydi; tek başına olsam, bayağı ürkütücü gelebilirdi. devamını oku
hafta sonları çıktığım doğa yürüyüşleri kesmeyince, şehirde de düzenli yürümeye karar verdim.. demek isterdim ki oturduğum muhit veya istanbul’un genel koşulları düşünülünce; tabi ki öyle bir şey yok! zira zoraki sağlıklı yaşam dayatmasıyla gelen haftalık yeterli ‘hareket’ süresinin çoğunu şişli’de doldurmaya çalışınca ortaya çıkan, ‘keyifli bir yürüyüş’ değil; tenha yollar keşfederek, araba ve insan kalabalığından kaçma macerası oluyor ama sonuçta yeterince hareket etmiş oluyorsunuz, önemli olan da bu.. dibimizde bir orman, bir sahil, ne bileyim dev bir park yok ki yürümek eziyet olmasın! devamını oku
dağda-bayırda-ormanda gezerken karşılaştığım yabani meyvelerin, hazır fotoğraflarını çekerken ve yenebilenlerin de tadına bakarken; neden derli toplu bir not almıyorum ki diye sordum kendime bir doğa yürüyüşünde, ansızın.. aslında çok da ansızın sayılmaz zira o yürüyüşte sık rastladığımız bir meyvenin, yenip yenmeyeceği tartışması çıkmıştı grupta ki bu tartışma bende bu fikrin oluşmasına neden olmuştu.. çünkü ben, yabani meyvelerin hangisi yenir/yenmez; ne işe yarar; nasıl yenir gibi bilgileri zor aklımda tutardım, dolayısıyla tek başımayken risk almaz, hiçbirine dokunmazdım. tıssıısıs. kendi notumu almam en iyisi yani, özetle.
devamını okuyeni bir pazar yine bir orman yürüyüşü.
daha önce görmediğim kömürcü bendi’ni de rotama dahil ettim bu kez. parkuru oldukça uzattı ve bir miktar da asfalt yürüyüşü eklendi bu sebeple.
bununla beraber tek yürüyüşte gördüğüm en fazla gölet(bent) sayısı 4’e çıkmış oldu, yaşasın! (ne olacaksa – 1)
aslında içimden geçen bir plan var, belki bir gün uygularım; belgrad ormanı’ndaki tüm göletlere tek yürüyüşte uğramak. (ne olacaksa – 2) devamını oku
sonbahar bitmeden atabildim kendimi ormana, neyse ki.
şehirden ayrılırken bastıran sağanak yağıştan ve sallantılı feribot yolcuğundan sonra bulutlu-güneşli-yağışsız bir havada geçti yürüyüş.
parkurun son kısmının(4km!) asfalt(orman içi yol) olması biraz keyfimi kaçırdı ama genel olarak güzel bir sonbahar günü geçirdik doğada. lakin bu rotayı bir daha yürümem; kendime not olsun bu da burada 🙂 devamını oku
