pek sevmedim.
kadıköy belediyesi tiyatro festivali kapsamında izledim. yaz akşamı, güzel bir parkın ortasındaki açık hava sahnesi ‘nde oynanması en çekici yanıydı. aslında bu yönden bakınca ortama uygun eğlenceli bir oyundu da diyebilirim, bilemedim 🙂 ancak açık hava tiyatrolarının ses sorunu var tabii, oyunda müziğin çok yeri olmasa da oyuncuların farklı karakterleri dönüşümlü oynaması ve haliyle ses tonlarının ve konuşma tarzlarının sürekli değişmesi sebebiyle, ses yayını kalitesi önemliydi bu oyunda.
seyirciler beklemediğim kadar kalabalıktı. muhtemelen yer kalmadığı için giremeyenler de olmuştur. oyun başlamadan az öncesi:
selamiçeşme özgürlük parkı, açık hava sahnesi – cambazın cenazesi (ikinci kat sahne ve gösteri sanatları)
sonraki gün istibdat kumpanyası (tiyatro istanbul) adlı oyunu izlemek için tekrar özgürlük parkı ‘na gittiğimizde, 70 dakika öncesinden upuzun seyirci kuyruğunun oluştuğunu görünce gözümüz korktu, parkta şöylece bir dolanıp geldiğimiz gibi aynen geri döndük 🙂
tiyatro sevdası kuyruğu:
elin de sağlam titriyormuş haa
o biraz yürüyerek video çekmekten kaynaklandı sanırım. yürüyen bant kullanmalıydık.