mona petra, monapetra, mono petra, monopetra gibi farklı yazılışları arasından mona petra‘da karar kıldım atlas dergi’nin şu yazısını dayanak alarak. yazıya göre mona petra adı, bu bölgede yaşamış olan bir eşkıyadan geliyormuş, söylenti..
güzel/bulutlu bir havada, patikaların zaman zaman çok güzelleştiği; yemyeşilleşen ıstranca ormanları’nın derinlerinde, gürgen ve kayın ağaçları arasında, gürül gürül akan dere kenarlarından ilerleyen parkurumuz; 19km kadar süren ve biraz yoran bir rotaydı.
kayalıkların bulunduğu zirvede, oraya varana kadar rastlamadığımız türlerde ve yoğunlukta, küçük bir çiçek tarlasıyla karşılaştık; kayalık alana çıkışımızın ödülü gibi bir manzaraydı 🙂
kayalıklardan görülen orman ve uzaktaki karadeniz manzarası ise mona petra kayalıkları’nın asıl ödülü. (bir de sonbaharda gidilmeliymiş, not olarak dursun burada.)
yürüdüğümüz rota aşağıda, ayrıntıları şurada;
fotoğraflar;
ee hani çiçek tarlası ? fotolarda göremedim!
çekmemişim tarlayı 🙁
çiçek fotoğrafındakileri ve daha fazlasını canlandır gözünde, öyle bir şeydi işte…
işte öyleee birşeeeyyyy….