ilk kez bir sonbaharda yürüdüğüm ‘kartepe zirve‘ parkurunun biraz daha kolayını bu kez kışın ortasında, yerde bol kar varken ve her yer sis altındayken yürüdük gezintrek grubuyla. gerçi daha önceki gidişimizde de zirve sis içindeydi ve manzarayı görmek sadece kısa süreli mümkün olmuştu ama bu kez zirvedeyken, bir bulutun içinde gibiydik; öyle yoğun ve dağılmayan bir sis vardı.
genel olarak güzel geçti ancak çepeçevre karın ve sisin içinde kaldığımız kısımlar oldu ki ayrı keyifliydi; tek başına olsam, bayağı ürkütücü gelebilirdi.
bu rota aslında kolay bir rota oldu çünkü kestirmeden(orta zorluktaki kısım) değil tepeye çıktığımız yoldan geri döndük ki burası geniş, düz bir toprak yol. yerde kar olduğu için epeyce yorulduk ama bu, güzergahı zor yapmıyor.
7 saatte 16km yürüdüğümüz rota;
rotanın daha fazla ayrıntısı için wikiloc sayfası.
ve yürüyüşümüzün neredeyse yarısının asfalt yoldan devam ettiğini de ekleyeyim, bu parkurun maalesef böyle bir kötü yanı var. yine de sonbaharda yerde bol yaprak, kışın yerde bol kar varken fena değil.
havanın aşırı sisli olması, sık sık bir şeyler(karımsı yağmur, hafif tipi) yağması nedeniyle fotoğraf makinemi çantamdan çıkaramadım bile. yani bu kez fotoğraf yok. belki daha sonra bu yazıya, ‘selfie’ tadında birkaç fotoğraf eklerim. (unuttu)