yazı kalır
“… Galiba, tek çıkar yol sana durup dinlenmeden yazmak. Hoş, bütün işim, seni düşünmek ya! Bu bok soyu alışkanlıklar, töreler, günah sevap ve ayıplar köleliği olmasa… Bütün tedirginliğimiz bundan. Bundan, yüzünü hayalledikçe ağzımın acılaşması. Şiirimdeki korkunç çırpınış, doymazlığım ve ölesiye beni terk etmeyecek hiçlik… Tanrıların beni kandırabilmelerini isterdim yahut ölümün anlamlı bir nen olmasını. …”
leylim leylim – ahmed arif‘ten leylâ erbil‘e mektuplar
eski zaman elbiseleri akıp gidiyor üzerinden
sekiz bulut dağının prensesi
mevsimlik heveslerini dökmüş çiçeklerin ecesi
olan olmadı biten de bitmedi.
gizli bahçelerde lirik bahar senfonileri
geçmiş-an ve gelecek
varolmuş ve olacak
havadis avcısı adamotları topladı kehanet ırmağının kıyılarından
la mekan! la kuyud!
salamender’in tılsımı ateşte.
tozdan geldin toza dön!
ayna krallığının sihirli tacı görünmez oldu.
kum yatağında kum. dikenler parçaladı avuçlarını
silinip gitti.
yüzü önce/sonra elleri/ve sonra tebessümü bile unutuldu. devamını oku
banklar
banklar
amasra’nın bankları
kâh üzünçlü kâh romantik
kâh kuytuda kâh açıkta
kâh nostaljik kâh postmodern
devamını oku
elimden gelen bu ben iki kişiyim
çoğalmak neyse ne azalmak zor
birisi seni her an bırakıp gittiğim
öbürü kan gibi tutulmuş seviyor
ağzındaki acı alnındaki çizgiyim
gözlerine kirli bir bulut getirdim
hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor devamını oku
ben birini sevmiyordum,
o da beni sevmiyordu.
bir gün bir yerde randevulaştık.
ben gitmedim,
o da gelmedi.
-sen de kimsin?
-yakup.
-hangi yakup?
-çağrılmayan yakup.
(l&m – leyla ile mecnun ‘dan)
o yakup bu yakup:
devamını okusevdim.
nazım hikmet şiirlerinin metin belgin tarafından seslendirildiği bir oyun/şiir dinletisi. giderken, şiirlerinden hiçbirini ezbere bilmediğimi düşündüydüm fakat izlerken aslında ezberimde epeyce nazım hikmet şiiri olduğunu farkettim, ne güzel!
ne güzel şey hatırlamak seni, bu sezon devlet tiyatroları/istanbul’da.
kılıçbalığının öyküsü, ikide bir aklıma düşüyor bugünlerde; içimden ezbere bildiğim kısımlarını okuyup duruyorum. durduk yere düşmedi aklıma tabi muhtemelen, öyle tahmin ediyorum ki yakın zamanda okuduğum küçük kara balık ‘ın hikayesi tetikliyor bu durumu. bu hikayede her ne kadar küçük kara ve kılıç balıkları birbirlerine düşmanlarsa da kılıçbalığının da ayrıca bir öyküsü olduğunu unutmamalı:
-balık ağzı-
“…
bu bir kılıçbalığının öyküsü
yazılmasa da olurdu
ama bizi yeni sulara götürecek akıntı durdu
uskumrunun arkasından gidiyorduk
sürünün içinde ben de vardım devamını oku
