dünyadan elini eteğini çekmiş bir kimse için anadolu’nun bu ücra köşesinden daha uygun neresi bulunabilir? ben, burada diri diri, bir mezara gömülmüş gibiyim. hiçbir intihar bu kadar şuurlu, bu kadar iradeli, bu kadar sürekli ve çetin olmamıştır.
yakup kadri karaosmanoğlu / ‘yaban’ adlı romanından alıntılanmıştır / iletişim yayınları
…
yaban romanı böyle başlıyor. dolayısıyla nasıl bir kitap okuyacağınızı daha baştan anlıyorsunuz. 🙂
epeydir okuyacaklarım arasında sırasını bekleyen yaban‘ı sonunda okudum.. anadolu köylüsüyle* ilgili tespitleri çokça tartışılmış bir yazar/kitap olsa da bu tartışmalara aslında baş karakter ahmet celâl aracılığıyla romanda yer yer yanıt veriyor, dolayısıyla benim savunmama gerek yok. tıısıs.
yine kadın‘a bakışı da günümüz değerlerine göre hayli sıkıntılı sayılır ama kendi dönemi içinde değerlendirmek gerektiği kuralından ötürü, bundan da yırtabilir sanırım. tıss.
