yürü yürü doyamadığımız bir bölge kartepe/kuzuyayla bölgesi. son gidişimiz de geçen hafta sonu, bölgede şu ana kadarki 3. kar yürüyüşümüz için oldu; mete ve yılmaz arkadaşlarımla gezintrek grubu eşliğinde.. daha önceki kar yürüyüşlerimiz kadar güzel olmasa da sonuçta karda yürüdük mü yürüdük bu sene de, bakalım devamı gelecek mi..
çok keyifli geçmemesinin sebebi; kar miktarının kimi yerlerde nispeten az olması, hava çok soğuk olmadığından ya da belki yakın zamanda kar yağmadığından olsa gerek ağaçların buzla/karla kaplı olmaması, dolayısıyla kar manzaraları açısından günün zayıf geçmesi ve piknikçilerin geçen seferlere göre ormanın daha içlerine kadar araçlarıyla ilerleyebilmiş olmalarıydı.. eskiden tabiat parkının içindeki kafeye kadar araçla gidilebilirken, şimdi orman içindeki yolun bir kısmını daha araçlara açmışlar ve böylece yaklaşık 15 km’lik rotanın neredeyse yarısında araç ve araç diplerinde piknikçi görüyorsunuz, böylece bembeyaz kar, kahverengi bir çamura dönüşüyor bu insanlı kısımlarda. evet piknikçi. karda/kışta dağ başında ne işi varmış piknikçinin demeyin, onun da keyfi ayrı. tıısıs. yurdumuz piknikçilerinin çevreye saygısı konusunda, bu yazıyı okuyan hemen herkesin benzer fikirleri olduğundan, bunun ayrıntısına girmeme gerek yok…
biraz kar yoğunluğu biraz hava biraz ışık sebebiyle pek fotoğraf çekemedim; çektiklerimden ise işe yarar çok az şey çıktı:
yaklaşık 15 km’lik parkurumuz yine önceki parkurlarımıza benzese de zirveden dönüş rotamız daha önce benim denemediğim bir rotaydı:
diğer kuzuyayla/kartepe/keltepe doğa yürüyüşü notlarım:
ama bu sefer sıcak içeceklerimiz daha çoktu. çay olsun, hayat su olsun…..
hayat su, içinizi ısıtır.