nihayet, aylar sonra izmit‘e gittim; iyi oldu, özlemiştim. çoktandır uğramadığıma en çok kargalar kızmış olacak ki 2 gün peşpeşe üstüme sıçtılar affedersiniz 🙂 7-8 sene izmit’te yaşadım, ilk kez böyle bir terbiyesizlikle karşılaştım.
metor ve barzan’la görüşmemizi saymazsam kuzenle beraber 2 kişilik ilginç bir bayramdı bu seferki, erken bile uyanmadım, o derece. öyle sakin sakin oturduk evde genel olarak. 2. ve 3. gün sabah erkenden kapıya gelenlere açmadım kapıyı, duymazlıktan geldim. zaten tek tük gelen giden vardı. ha? ne! zil mi? yok yok değilmiş. uyumaya devam… memlekete gidemedim bu bayramda-belki birkaç gün sonra gidesi-, yakınlarda bir akraba/arkadaş da olmasa iyice öksüz hissedecekmişim yani, dermişim.
dönmeden evvel sandığa gidip referanduma katıldım ama birkaç saat önce belli oldu ki kar etmemiş gidişim. sonra 1,5 saatlik yolu sağolsun benim gibi tatilciler nedeniyle 6o km ortalama hızla ilerleyerek 2,5 saatte döndüm evime.
oldu. iyi günler.