yazı kalır
duyum
mavi yaz akşamları, patikalarda, dalgın,
gideceğim, sürtüne sürtüne buğdaylara:
ayaklarımda ıslaklığı küçük otların,
yıkasın bırakacağım başımı rüzgara!
ne bir şey düşünecek, ne bir laf edeceğim.
ama sonsuz bir sevgi dolduracak içimi;
göçebeler gibi, uzaklara gideceğim,
mutlu, sanki yanımda bir kadın varmış gibi.
çeviri: orhan veli kanık
.
.
.
sapanca gölü kenarındaki seka sosyal tesisleri pikniğimizden birkaç kare..
gelenekselleşen kent ormanı pikniğimizden bi kaç kare… sadece kare ama.. embül anlatmış yeterince zaten.. yeni kent orman pikniklerinde görüşmek üzere..
haluk ‘un amentüsü
bir yaratıcı güç var, ulu ve akpak,
kutsal ve yüce, ona vicdanla inandım.
yeryüzü vatanım, insan soyu milletimdir benim*,
ancak böyle düşünenin insan olacağına inandım.
şeytan da biziz cin de, ne şeytan ne melek var;
dünya dönecek cennete insanla, inandım.
yaradılışta evrim hep var, hep olmuş, hep olacak,
ben buna tevrat’la, incil’le, kuran’la inandım.
tekmil insanlar kardeşi birbirinin… bir hayâl bu!
olsun, ben o hayâle de bin canla inandım.
insan eti yenmez; oh, dedim içimden, ne iyi,
bir an için dedelerimi unuttum da, inandım.
kan şiddeti besler, şiddet kanı; bu düşmanlık
kan ateşidir, sönmeyecek kanla, inandım.
elbet şu mezar hayatı zifiri karanlığın ardından
aydınlık bir kıyamet günü gelecek, buna imanla inandım.
aklın, o büyük sihirbazın hüneri önünde
yok olacak, gerçek dışı ne varsa, inandım.
karanlıklar sönecek, yanacak hakkın ışığı,
patlayan bir volkan gibi bir anda, inandım.
kollar ve boyunlar çözülüp, bağlanacak bir bir
yumruklar şangırdayan zincirlerle, inandım.
bir gün yapacak fen şu kara toprağı altın,
bilim gücüyle olacak ne olacaksa… inandım.
* milletim nev-i beşerdir, vatanım ruy-i zemin.
“ Ben çok adil ve arkadaşlarımı çok seven biriydim. Haksız bir şekilde görevden alındım. Bunun için tekrar sınıf başkanlığına seçilmek istiyorum, arkadaşlarımı seviyorum ve herkesten okul müdürünü arayarak bana destek vermelerini bekliyorum. “ mahmut tuzan.
2 kontörünüze kıyın ve mahmut ‘un müdürüne “mahmut-evet” mesajı çekin lütfen. herkesi bu konuda duyarlı olmaya çağırıyorum.
vazifesini layıkıyla yerine getireceğinden eminiz!
yürü mahmut! haklı mücadelende yalnız değilsin!
bayılıyorum bu çocuklara yahu 🙂 çektikten sonra fark etmiştim lastiksiz tekerleği..
möté ile çıktığımız fotoğraf turları sırasında çekmiştim.. “abi bizi de çeksene bizi de çeksene” diye dikildiler karşımıza.. sonra zenit ‘te nasıl çıktıklarını göremeyince üzüldü garipler.. “ee o zaman niye çektin!?” der gibi bakakaldılar suratımıza.. 🙂
yerçekimli karanfil
oysaki seninle güzel olmak var
örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
o başkası yok mu bir yanındakine veriyor
derken karanfil elden ele.
sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
birleşiyoruz sessizce.
.
.
.
