sevdim sayılır.
oyunu izlemeyi düşünenler için öncelikli uyarı: oyun için hazırlanmış broşürü mutlaka inceleyin; sahnede bulabilirsiniz, biraz erken gidin ki okumaya vaktiniz yetsin zira hikayeyi/projeyi çok bilmeden izleyince ben çok keyif alamadım, sonradan okuyunca ‘haaa’ oldum ama geç oldu.
hikaye, nüfus mübadelesi ile hayatları bir anda değişen bir ailenin eski yurtlarına duydukları özlemi anlatıyor. yani yine bir sınır meselesi özünde.
müziği çok sevdim yalnız konuşmaları duymakta orta sıralarda* bile güçlük çekiliyor, üçte birinde dudak okumaya çalıştım desem abartmış olmam. benzerini daha önce hiç izlemediğim bir koreografi ile karşılaştım bu oyunda, hikayeyi de bilmediğimden danslar* da havada kaldı benim için.
tiyatro: istanbul şehir tiyatroları