ve sonunda dener memed..

abdi gider hamza gelir, ağalar/beyler bitmez diye bellemişti memed; haklıydı da, çiçekli mahmut ağa’yı öldürmüştü ama şimdi de şakir bey’in zulmüne tanıklık ediyordu ince memed…

gider mi gitmez mi diye merak ederken, kendiyle sayısız mücadelesinden birini kazanır ve gitmeye karar verir memed… küçük bir ihtimal de olsa belki içindeki kurt uslanır da rahat bırakır onu diyerek; o çok istediği deniz kenarında, portakal bahçesi içindeki evlerden birine yerleşir memed, seyran’ı ve hürü ana’sıyla beraber. her şey yolunda gider başlarda, her günleri cennetten çıkma gibidir. bütün kasaba alışır memed’e ve ailesine. seyran ve hürü ana bütün günlerini, onu daha mutlu etmeye harcarlar.

yeni dostlar, yeni fikirler edinir memed bu kasabada; ufku genişler. öğretmen zeki nejad’la tanışır, kasabaların da kendi ince memed’lerini yarattığını görür, memed’lerin sadece dağda var olmadığını farkeder fakat mücadele edilenin hep aynı şey olduğu açıktır: güçlü, güçsüzü ezerek daha da güçlenir ve içinde mecbur kurduyla yaşayanlar bu durumu asla kabullenemezler, kurt içlerini kemirir durur. sesi çıkmayanları sesi olanlardan biridir öğretmen zeki ve buradaki mücadelede malzemeler; çeltik işiyle uğraşan zengin/güçlü beyler ve bu zengin beylerin çeltik tarlalarında köle gibi çalıştırıp, yaşamlarını zindana çevirdikleri fakir halktır.

kasabadaki beylerin en güçlüsü olan şakir bey, öğretmen zeki nejad’ı defalarca önüne çıkmasın diye uyardıktan sonra, öldürtür en sonunda. onun öldürttüğü açıkça bilinmez ya, herkes emindir yine de onun emriyle yapıldığına. şakir bey, bir sivrisinek kadar değer vermediği öğretmen’i öldürmekle ne kadar büyük bir hata yaptığını bilemez tabii.. ve ince memed’in içindeki kurt uykusundan yavaş yavaş uyanmaya başlar dostu zeki’nin öldürülmesinden sonra. aylar boyunca, yine kendiyle mücadele ettikten sonra, böyle eli kolu bağlı duramayacağını anlar, anlar ve bir sabah şakir bey’i kasabanın meydanında üç mermiyle öldürdükten sonra dört nala sürer atını yine dağlara doğru; kafasında yine ağaların/beylerin asla bitmeyeceği gerçeğiyle savaşarak. …

 

Yorumlar